บทที่ 24
เหตุที่ทำให้เสียละหมาดมี 11 ประการ
1. กล่าววาจาโดยเจตนา ( ทั้งที่รู้ว่าเป็นข้อห้ามและรู้ว่าตนอยู่ในละหมาดด้วย )
2. การเคลื่อนไหวมากๆ ซึ่งต่อเนื่องกัน ( เช่นเดิน 3 ก้าวติดๆกัน จะมีเจตนาหรือไม่ก็ตาม )
3. ปรากฏว่ามีฮ่าดัสเล็ก หรือใหญ่เกิดขึ้น ( เช่น รู้ว่าเสียน้ำละหมาดมีอสุจิหรือเฮตเคลื่อนไหลออกมาขณะที่ละหมาด )
4. มีน่ายิสที่ศาสนาไม่ยอมอภัยให้ ปรากฎขึ้นที่เสื้อผ้า ร่างกายหรือสถานที่ๆ ละหมาดนั้น
5. เปิดส่วนหนึ่งของร่างกายที่กฎเกณฑ์ให้ปิดโดยเจตนา ( หากถูกเปิดด้วยสิ่งอื่นแต่สามารถปิดได้โดยฉับพลันละหมาดนั้นไม่เสีย )
6. เปลี่ยนการเนียตเป็นอื่น ( เช่น นึกเลิกละหมาด หรือนึกเลิกละหมาดเพื่อเหตุใดเหตุหนึ่ง อาทิ เด็กร้องให้ ฝนตก เป็นต้น )
7. ผินหน้าอกออกจากกิบละห์ โดยเจตนาหรือถูกบังคับก็ตามแม้จะผินกลับมาทันทีทันใด ( การละหมาดนั้นก็ใช้ไม่ได้ หากลืม หรือไม่รู้ว่าจะเสียละหมาด และผินกลับโดยเร็วก็ไม่เสียละหมาด )
8.การกิน ( จะมากหรือน้อยก็ตาม แม้แต่การกลืนน้ำลายที่มีสิ่งอื่นเจือปน ก็เสียละหมาดเช่นเดียวกัน แต่ น้ำลายที่สะอาดยมให้กลืนได้ )
9.การดื่ม ( จะมากหรือน้อยก็ตาม แม้แต่การกลืนน้ำลายที่มีสิ่งอื่นเจือปน ก็เสียละหมาดเช่นเดียวกัน แต่ น้ำลายที่สะอาดยมให้กลืนได้ )
10. การหัวเราะ ( คือการเปล่งเสียหัวเราะออกมา ซึ่งปรากฏตั่งแต่ 2 อักษรขึ้นไป หรืออักษรเดียวที่เข้าใจความหมายได้ แต่การหัวเราะเพียงเล็กน้อยที่ไม่สามารถอดกลั้นไว้ได้ ไม่เสียละหมาด
11.ตกมุรตัด ( คือ สินสภาพจากการนับถือศาสนาอิสลาม จะด้วยกิริยา วาจาหรือจิตใจก็ตาม )
