วันจันทร์ที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2554

กรณีที่เสียศีลอดมี 8 ประการ


บทที่ 28
กรณีที่เสียศีลอดมี 8 ประการ
1. เจตนารับประทาน หรือดื่ม
2. เจตนาทำให้อาเจียน
3. เจตนาร่วมประเวณี
4. เสียสติ โดยเป็นลม สลบ หรือเป็นบ้า
5. เจตนาเอาสิ่งหนึ่งสิ่งใดเข้าไปในเขตภายในของอวัยวะ เช่น หู ปาก จมูก ทวารหน้า ทราวหลัง เป็นต้น
6. มีเลือดประจำเดือน ( เฮด ) หรือเลือดหลังการคลอดบุตร ( นิฟาส )
7. เจตนาทำให้อสุจิออกมา ด้วยวิธีใดๆ ก็ตาม
8. ตกมุรตัด คือ สิ้นสภาพจากการเป็นมุสลิม


สุนัตสำหรับผู้ถือศีลอดมี 4 ประการ


บทที่ 27
สุนัตสำหรับผู้ถือศีลอดมี 4 ประการ
1. ให้รีบแก่ศีลอด ( เมื่อแน่ใจว่าดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าแล้ว สุนัตให้เป็นอินทผลัม หรือน้ำ ก่อนอาหารอื่น )
2. ให้ล่าช้าในการเริ่มรับประทานอาหารดึก ( อาหารซู่โฮร )
3. ให้งดเว้นวาจาที่น่ารังเกียจ ( เช่น ด่าทอ นินทา ลามก กล่าวเท็จ )
4. ให้อ่านพระมหาคัมภีร์อัลกุรอ่านมากๆ

ฟัรดูการถือศีลอดมี 4 ประการ


บทที่ 26
ฟัรดูการถือศีลอดมี 4 ประการ
1. เหนียตก่อนแสงอรุณขึ้น ( ภายในเวลากลางคืน ) คำอ่านนำสำหรับเหนียตถือศีลอด ให้เหนียตว่า
( ข้าพเจ้าถือศีลอดในวันรุงขึ้น เป็นฟัรดูร่อม่าฎอนปีนี้ ลิ้ลลาฮิต้าอาลา )
2. ให้งด้เว้นการกินและการดื่ม
3.ให้งดเว้นการเจตนาร่วมประเวณี
4. อย่าเจตนาทำให้อาเจียน หากอาเจียนเป็นประจำไม่เป็นไร

การถือศีลอด


บทที่ 25
การถือศีลอด
           อัสเซามฺ  คือการถือศีลอดแห่งเดือนร่อม่าฎอน เป็นบัญญัติที่วายิบเหนือมุสลิมทั้งชายและหญิง ในรอบปีต่อหนึ่งเดือน โดยเว้น การกิน การดื่ม การร่วมประเวณี ตัดกิเลส ความอยากใดๆ ทั้ง กาย วาจาและใจ นับจากแสงอรุณขึ้น จนกระทั่งตะวันลับขอบฟ้าตามกฎเกณฑ์ข้อบังคับที่กำหนดไว้
กฎเกณฑ์ที่วายิบจะต้องถือศีลอดมี 4 ประการ
1. ต้องเป็นผู้ศรัทธา ในศาสนาอิสลาม เรียกว่า มุสลิม
2. ต้องเป็นผู้บรรลุนิติภาวะ ตามศาสนบัญญัติ
3. ต้องเป็นผู้มีสติสัมปชัญญะ
4. ต้องเป็นผู้สามารถถือศีลอดได้ตลอดทั้งวัน นอกจากผู้ป่วย ผู้มีครรภ์หรือชราภาพ

เหตุที่ทำให้เสียละหมาดมี 11 ประการ


บทที่ 24
เหตุที่ทำให้เสียละหมาดมี 11 ประการ
1. กล่าววาจาโดยเจตนา ( ทั้งที่รู้ว่าเป็นข้อห้ามและรู้ว่าตนอยู่ในละหมาดด้วย )
2. การเคลื่อนไหวมากๆ ซึ่งต่อเนื่องกัน ( เช่นเดิน 3 ก้าวติดๆกัน จะมีเจตนาหรือไม่ก็ตาม )
3. ปรากฏว่ามีฮ่าดัสเล็ก หรือใหญ่เกิดขึ้น ( เช่น รู้ว่าเสียน้ำละหมาดมีอสุจิหรือเฮตเคลื่อนไหลออกมาขณะที่ละหมาด )
4. มีน่ายิสที่ศาสนาไม่ยอมอภัยให้ ปรากฎขึ้นที่เสื้อผ้า ร่างกายหรือสถานที่ๆ ละหมาดนั้น
5. เปิดส่วนหนึ่งของร่างกายที่กฎเกณฑ์ให้ปิดโดยเจตนา ( หากถูกเปิดด้วยสิ่งอื่นแต่สามารถปิดได้โดยฉับพลันละหมาดนั้นไม่เสีย )
6. เปลี่ยนการเนียตเป็นอื่น ( เช่น นึกเลิกละหมาด หรือนึกเลิกละหมาดเพื่อเหตุใดเหตุหนึ่ง อาทิ เด็กร้องให้ ฝนตก เป็นต้น )
7. ผินหน้าอกออกจากกิบละห์ โดยเจตนาหรือถูกบังคับก็ตามแม้จะผินกลับมาทันทีทันใด ( การละหมาดนั้นก็ใช้ไม่ได้ หากลืม หรือไม่รู้ว่าจะเสียละหมาด และผินกลับโดยเร็วก็ไม่เสียละหมาด )
8.การกิน ( จะมากหรือน้อยก็ตาม แม้แต่การกลืนน้ำลายที่มีสิ่งอื่นเจือปน ก็เสียละหมาดเช่นเดียวกัน แต่       น้ำลายที่สะอาดยมให้กลืนได้ )
9.การดื่ม ( จะมากหรือน้อยก็ตาม แม้แต่การกลืนน้ำลายที่มีสิ่งอื่นเจือปน ก็เสียละหมาดเช่นเดียวกัน แต่       น้ำลายที่สะอาดยมให้กลืนได้ )
10. การหัวเราะ ( คือการเปล่งเสียหัวเราะออกมา ซึ่งปรากฏตั่งแต่ 2 อักษรขึ้นไป หรืออักษรเดียวที่เข้าใจความหมายได้                      แต่การหัวเราะเพียงเล็กน้อยที่ไม่สามารถอดกลั้นไว้ได้ ไม่เสียละหมาด
11.ตกมุรตัด ( คือ สินสภาพจากการนับถือศาสนาอิสลาม จะด้วยกิริยา วาจาหรือจิตใจก็ตาม )